Theorie is zilver, praktijk is goud!
Wat leuk dat je mijn blog leest! De reden dat ik anderhalf jaar geleden gestart ben met bloggen en zo'n tien jaar geleden met schrijven, heeft namelijk alles met verbinding te maken. Het begint bij jezelf: weten wat je wilt en waarom je iets wilt en de bereidheid om uitdagingen aan te durven gaan.
Zo is het ook als docent. Maar in een, voor jou, uitdagende groep kun je soms de moed verliezen en daarmee het contact met je waarden. Ooit heb je een bewuste keuze voor het onderwijs gemaakt. Misschien omdat je kunt genieten van de groei die kinderen onder jouw vleugels door mogen maken, van hun spitsvondigheden of omdat je graag wilde werken in een hecht team. Je koos voor onderwijs. Voor dynamiek en mensenwerk. En opeens besef je dat het niet loopt. Er is brand. Voortdurend je instructie onderbreken, opstootjes, plagerijtjes en uiteindelijk hardnekkige pesterijen.
Ga er maar aan staan als er gepest wordt. Ouders, kinderen, collega's, bijna iedereen weet waar het aan schort en hoe het zou moeten, maar niemand die het stokje van je overneemt.
Gedurende mijn werkzaamheden in en met dergelijke klassen, ouders en het coachen van docenten, merkte ik dat het bij effectieve interventies met blijvend resultaat, altijd draait om de verbinding. Immers, onbekend maakt onbemind. Ook in je klas. Concreet, hielp ik docenten contact te maken met hun successen, met de krachten waarmee ze eerdere uitdagingen tegemoet waren getreden, maar ook met hun waarden en specifieke eigenschappen. Datzelfde deed ik met anti-pestinterventies als o.a. De Steungroepaanpak of de klassenmethodiek van Werken aan Wat Werkt.
Ik probeerde docenten te ondersteunen met het vergaren van mandaat en support bij directie en het team. Ik betrok ouders bij een ouderavond, inloopspreekuur of de inzet van omgekeerde oudergesprekken, waarin de ouders gehoord werden als expert van hun kind en niet als muiters op het schip, maar daarbij wel verantwoordelijk werden gemaakt voor hun gedrag op een positieve manier.
Al deze ervaringen staan beschreven in de totaalaanpak Verbindend Leiderschap in een Uitdagende Groep. Een hele mond vol, maar het enige wat de lading dekt. Oplossingsgerichte en herstelgerichte methodieken, gelardeerd met praktijkervaring en een creatief 'out of the box' sausje, aangevuld met interviews van experts uit het veld over vaak terugkerende thema's. Juist omdat ik het gevoel had dat veel van wat er op de markt is, nog te vaak bestaat uit geprotocolleerde programma's ontwikkeld door mensen aan de zijlijn, die zelf niet met klassen werken en voorbij gaan aan het feit dat je ook maar mens bent en al zo heel erg veel moet.
Het resultaat is zeer lovend ontvangen ( https://www.boazbijleveld.com/uitgebreide-recensies ) en leent zich bij uitstek voor intern begeleiders, zorgcoördinatoren of coaches.
En uiteraard ook voor onze helden; de docent.
Met volop praktische voorbeelden en bijlagen bedoeld om je zoveel mogelijk te ontzorgen.
Want theorie is zilver, maar praktijk is goud!
Hebben?